БАЛАЛАР ТУРЫНДА МӘЗӘКЛӘР

* * *
Әти кеше мәктәптә укучы улының өйгә бирелгән дәресләрен хәзерләп утыра. Ишектә кыңгырау чылтырый. Анда – күрше ире:
— Улыгызның математикадан өй эшләрен эшләдегезме?
— Эшләдек….
— Күчерергә биреп торыгыз әле…

***
Ике малай мәктәптән кайтып бара икән. Берсе бай, ә икенчесе хәерче малае ди. Болар бер кибет яныннан узганда бай малае:
— Менэ әти мине шушы кибеттән сатып алган инде.
— Без электән хәерче булганбыз, акча булмаган инде, шуңа мине әти үзе ясаган.

***

— Улым, өйлән инде, яшең бара бит…
— И, әни, кемгә өйләним инде?
— Чибәр кызлар бетәсе түгел… Әнә, Гөлфирә, шундый матур, акыллы.
— Юк, әни, мин аны яратмыйм.
— Аны яратмасаң, Гөлбикә дә ярамаслык түгел.
— Юк, Гөлбикә ошамый!
— Алайса, кем генә ошый соң сиңа, улым?
— Миңа, әни, Серёжа ошый…
— Улым! Син нәрсә?! Сережа бит урыс!

***
Балаларына 2 яшь тула, ә ул һаман да сөйләшми. Күрәзәчегә барырга булалар. Күрәзәче:
— Өч яше тулу белән өч сүз әйтәчәк, аннары әйбәт сөйләшә башлаячак. Ләкин ул атаган өч җан иясе дөньядан китәчәк.
Беренче сүзе песи була, икенче көнгә песиләре үлә.
Икенче сүзе эт була, этләре үлә. Өченче сүзе — “әти”. Атасы юынып, әйбәтләп киенеп, караватка менеп ята да үлем килгәнне көтә башлый. Шулчак хатыны эштән кайтып керә:
— Син!.. Нишләп ятасың монда, күрше Гәптери үлгән бит.

***
Бер гаиләдә бала туган, ләкин сөйләшми икән. Врачларга, күрәзәчеләргә йөртәләр, бала барыбер сөйләшми икән. Шулай беркөнне чөй эчәргә утыргач бала телгә килеп:
— Шикәр салыгыз, — ди.
Әти-әнисе аптырашта калалар, сөенәләр һәм әтисе сорый:
— Улым, нигә моңарчы сөйләшмәдең соң син?
— Соң әти, моңарчы шикәр сала идегез бит.

Чыганак: https://maratkabirov.com

Фото: Пиксабай